Głównym celem terapii sensorycznej jest poprawa organizacji wrażeń zmysłowych, która umożliwia dzieciom odbieranie bodźców w prawidłowy sposób. Prowadzona jest pod okiem terapeuty integracji sensorycznej, który korzysta z dedykowanych pomocy SI. Jak dokładnie wygląda terapia?
Czym jest integracja sensoryczna?
Integracja sensoryczna umożliwia porządkowanie w jedną całość w relacji do siebie poszczególnych bodźców, dochodzących do mózgu za pomocą zmysłów. Pozwala ona w sposób prawidłowy reagować na określone zachowania czy sytuacje. Dzięki integracji sensorycznej dziecko może:
- doskonalić posiadane umiejętności,
- skupić się na zabawie,
- w prawidłowy sposób odbierać bodźce,
- nawiązywać relacje społeczne.
Zaburzenia integracji sensorycznej najczęściej diagnozowane są u dzieci poniżej 3. roku życia- wtedy też specjalista kieruje je na terapię, która prowadzona jest w specjalnych warunkach, przez wykwalifikowanego terapeutę SI.
Na czym polega terapia integracji sensorycznej?
Terapia SI ma charakter zabawy dydaktycznej. W czasie jej trwania dzieci tak organizują pracę swoich zmysłów, by była efektywna. Na zajęciach wykorzystuje się różnego rodzaju pomoce SI, które różnią się między sobą:
- przeznaczeniem,
- kształtem,
- wielkością,
- fakturą.
Zadania stawiane przed dziećmi powinny być dla nich wyzwaniem, lecz jednocześnie nie mogą być zbyt trudne. Podczas zajęć dzieci wykonują czynności, które z pozoru nie mają charakteru terapeutycznego. Wśród nich można wyróżnić huśtanie się, grę na instrumentach czy zabawę w basenie z piłkami. Niemniej jednak każda aktywność jest odpowiednio zaplanowana, a jej wykonanie ma za zadanie przynieść oczekiwane rezultaty. W przypadku starszych dzieci zajęcia terapeutyczne odbywają się nie tylko pod opieką specjalisty, lecz również w domu. Pacjentowi zostają przydzielone zadania, które powinien wykonać samodzielnie bądź z pomocą rodzica.
Jak długo trwa terapia sensoryczna?
Długość trwania całego cyklu terapeutycznego jest kwestią indywidualną, jednak najczęściej wynosi ona nie mniej, niż 2 lata. W tym czasie dziecko wykonuje różnego rodzaju aktywności, które są ściśle ukierunkowane na efektywne odbieranie bodźców z otoczenia. Metody pracy, jakie dobiera specjalista, mogą różnić się w zależności od wieku dziecka oraz postępów, jakie robi w toku terapii. Początkowo można wdrożyć rozwiązania z zakresu matematyki sensorycznej, ucząc dziecko na przykład rozpoznawania kształtów. Z czasem jednak aktywności stają się coraz bardziej zaawansowane i wymagające, lecz w dalszym ciągu nie mogą być zbyt trudne, tak aby nie zniechęcić do wspólnej pracy.